Sığlaşan fikirlerim, tekdüzelik ve hıyarlık

 Beyan ettiğim şeyler, fikirlerim, şakalarım git gide basitleşiyor. galiba farklı olma isteğim gitti. Hayatımın ilk 20 yılımda ego duvarımın arkasına sakladığım insecuritylerimi bu şekilde duvarın üstündeki dikenli tellerden atlatıyordum. İnsanlara açıldığım büyük fikirleri, kalıştığım; boyumdan 1 metre 20 santim büyük işleri bu şekilde ifade etmek en az çarpım tablosu kadar kolay bi şeydi. 9lu sayıları çarpmayı tam bilmiyorum ama yine de 9dan küçük sayılarda ustasıyım bu işin.  Ama şimdilerde ne derin olmak ne neşeli olmak ne de bunları kendime özgün bir dille ifade etmek gereksinimi duyuyorum. Zaman geçtikçe kaybolan şeyler insecuritylerim değil de beni özel kıldığına inandığım garipliklerim oldu. Eskiden çığlıklar atarak kahkaha atarken çingenelerin kapitalizmi içselleştiremedikleri için bu durumda olduğunu, dönüşümün boktan bir kitap olduğunu 3 saat boyunca konuşurdum bir ağustos böceğiydim şimdiyse sazım kırılmış                         (teoman, 2000, stanza 11). Bu beni git gide daha sığ bir insan yapıyor gibi hissediyorum. Sığlaşmamdan daha büyük derdim ise neşeli, şen oluşum ,büyük şeylerin peşinde koşuşum için herhangi bir motivasyonum yok daha küçük daha değersiz fikirler üreten sıradan bir insan oldum ve bunun farkında olmam beni bitiriyo. Esiden yaşadığım depresyonu nedenselleştirebliyodum şimdiyse çok büyük ve uzun süreli bir depresyon yaşıyoken bazın işlevimi yitirecek kadar boktan hissedebiliyorum. ez cümle(hep bu kelimeyi kullanmak istemiştim ama şimdi siyasal islamcı gibi gözüküyo olabilirim. belki de ez cümle kullanan piercingli ateist bi orospu evladının varlığı bu dünyada bu kelime kalıbını farklı görüşten insanların da kullanabileceği büyük bir devrim başlatır.)dandikleşiyorum ve belki de internetin boşluğuna attığım boktan fikirlerim benim farklı şeyler üstünde düşünmemi sağlar. FİKİRLERİMBLOG OFFICIALLY AÇILMIŞTIR.